اختصاصی هفتواد؛
به گزارش «تابناک» کرمان، پای صحبت بانوی کرمانی حامی کودک نشستیم مرکز نسیم مهر قدسیان از جمله مراکز مهم مراقبتی کودکان کار، خیابانی و بدسرپرست جنوب شرق ایران است که در خیابان هفده شهریور کرمان قرار دارد.
مدیر این مرکز سرکار خانم زنگی آبادی در شمار زنان با افتخار و نیکوکار کرمان محسوب می‌گردد که همچون مادری دلسوز سهم بزرگی در اعتلای انسانیت و ایجاد جامعه‌ای برخوردار از فرزندان پاک کرمانی را بر عهده گرفته به واقع کودکانی که خیلی زود گرفتار جبر زمانه و ناملایمات روزگار شده‌اند و گاه دستخوش انجام کار‌های سخت گردیده و تحت انبوه ظلم و اجحاف قرار داشته‌اند که در این مقاله برآنم تا مصاحبه‌ای با این بانوی فداکار انجام دهم و همشهریان عزیز را در جریان چگونگی شناسایی، مراقبت و تربیت کودکان در معرض آسیب بگذارم.
لازم به گفتن است خانم زنگی آبادی حاضر به مصاحبه نبودند و با توجه به درخواست‌های مکرر موفق به مصاحبه با ایشان شدیم، بنابراین به سبب رعایت زمان از بیان سؤالاتم خودداری می‌ورزم و نظر شما را به اصل صحبت‌های ایشان جلب می‌نمایم:
مادری دلسوز برای کودکان کار و خیابانی
ـ. تشکر می‌کنم که به فکر فرزندان عزیز کرمان هستید و نگاهی به کودکان دلبند ما در این مرکز انداختید. نمی‌دانم از کجا شروع کنم. خداوند رحمت کند حاج اکبر صنعتی و حاج آقا هندوزاده و همه کسانی که به عنوان پیشکسوت در حمایت از کودکان بی سرپرست و بد سرپرست کرمان تلاش نمودند و از فرصت و اموال خود برای شکوفایی زندگی نیازمندان استفاده کردند. کار من و امثال بنده در مقابل آن‌ها به هیچ می‌ماند و امیدوارم وظیفه ام را به اندازه سر سوزنی در قبال جامعه و دین و انسانیت انجام دهم. بودن در کنار انسان‌های آسیب دیده به خصوص کودکانی که به ناگاه همه چیز خود را در ابتدای زندگی از دست می‌دهند کار آسانی نیست. چگونه می‌توان مادر عزیزانی شد که توان برطرف نمودن حتی یکی از آمال و آرزوهایشان را نداریم. من و دیگر همکارانم فقط در حد مقدورات، امکانات و دستور العمل‌های اداری حق دخالت و مادری داریم. خدا را شکر که مسئولان بهزیستی و برخی خیرین همواره در کنارمان هستند و تا حد توانشان در حل مشکلات یاریمان می‌دهند. اما نارسایی‌ها و مشکلات آنقدر زیاد هستند که هر روز با ورود یک کودک جدید بر انبوه آن‌ها افزوده می‌گردد و نمی‌توان پایانی تصور کرد. از چگونگی شناسایی کودکان کار و خیابانی یا بد سرپرست سؤال کردید. باید عرض کنم طریقه شناسایی و جذب این کودکان کاملاً قانونی است و از سوی مراکزی همچون اورژانس اجتماعی اداره بهزیستی یا دادگستری و نیروی انتظامی به ما معرفی و تحویل می‌گردند. گاهی هم خودشان از فرط گرفتاری مراجعه می‌کنند که خودمعرف نامیده می‌شوند. این بچه‌ها در گروه سنی بین سه تا ۱۸ سال قرار دارند و با توجه به زندگی قبلی که داشتند دارای انواع عادات و تربیت‌ها هستند. کار ما در مرکز بعد از معرفی آن‌ها آغاز می‌گردد. کودکانی که بسیار ناراحت، نگرانند و علاوه بر ترس در بیشتر مواقع از ناراحتی‌های روحی، گرسنگی و نداشتن لباس مناسب رنج می‌برند. ما در بدو امر همه این موارد را تأمین می‌کنیم. اما نمی‌توانیم اجازه دهیم در کنار سایر کودکان قرار گیرند. زیرا می‌بایستی جداگانه بمانند تا پس از انجام آزمایشات پزشکی و معاینه‌های مختلف از وضعیت روحی، جسمی و نداشتن بیماری‌های مزمن، واگیردار آن‌ها اطمینان حاصل کنیم. اگر مشکلی نداشته باشند وارد آسایشگاه عمومی رده سنی خودشان می‌شوند و زندگی جدیدی را آغاز می‌کنند. من همیشه می‌گویم کودکی که همان ابتدا توسط دادگاه نجات می‌یابد، خیلی خوش شانس‌تر از کودکی است که گرفتار سوء استفاده گران و اربابان کار اجباری می‌شود. به هر حال سامان بخشیدن به این کودکان ادامه می‌یابد و همزمان تلاش می‌کنیم تا حوادث و گذشته‌های تلخی که برایشان ایجاد گردیده را فراموش نمایند با زندگی و جامعه آشتی کنند.
۴۲ روز فرصت برای آرامش کودک
برایشان پرونده تشکیل می‌دهیم تا موضوع ادامه نگهداری آن‌ها به کمیسیون ترخیص و پذیرش بهزیستی شهرستان کرمان ارسال گردد. در آنجا توسط کارشناسان خبره در خصوص نحوه نگهداری و ساماندهی آنان تصمیم گیری می‌گردد. این تصمیم می‌تواند این کودکان را برای مدتی نزد ما باقی نگهدارد یا به مراکز دائمی و شبهه خانواده و یا نزد خانواده‌های خودشان بفرستد. اگر نزد ما ماندگار شدند در مرحله بعد نوبت به پیدا کردن و ارتباط با والدینشان می‌رسد؛ که بیشتر سعی می‌کنیم فرزند خودشان را بپذیرند. حتی گاهی مواقع هزینه‌های نگهداری و امتیازاتی هم به آن‌ها می‌دهیم تا این اتفاق بیفتد. ولی در مواردی اعتیاد یا سایر معضلات آنچنان گریبانگیر خانواده‌ها شده که بازگشت کودکان معصوم به دامان آن‌ها غیرممکن می‌گردد. ۴۲ روز فرصت داریم تا به کودک آرامش دهیم و او را به زندگی جدیدش بازگردانیم. همزمان سعی می‌نماییم از امکاناتی همچون ورزش، آموزش و تفریح برای آن‌ها بهره ببریم.
بر اساس تجارب من بالای نیمی از کودکان با برنامه‌ریزی‌های انجام شده به دامان خانواده باز می‌گردند و اقدامات حمایتی ما در کنار بهزیستی همچنان برایشان تداوم می‌یابد. ضمن اینکه کمک می‌شود تا خانواده‌های معتاد ترک کنند و به زندگی بازگردند. در غیر اینصورت صلاحیت نگهداری کودکان را از دست می‌دهند و گرفتاری این بچه‌ها ادامه می‌یابد. از سویی برخی کودکان آنقدر ناراحتی کشیده اند که حاضر نمی‌شوند نزد خانواده هایشان بازگردند. به هر حال ما به تلاشمان ادامه می‌دهیم تا شاید بتوانیم خانواده‌ای را سامان بخشیم یا کودکی را از بلاتکلیفی نجات دهیم. مطمئنیم هر شرایطی پیش آید به نفع کودک خواهد بود و رضایت خداوند در آن نهفته است. در مرحله آخر اگر نتوانیم آن‌ها را به آغوش خانواده بازگردانیم، به مراکز دائمی بهزیستی معرفی می‌کنیم تا با امکانات بیشتر و جای ثابت به تحصیل و زندگی به شکوفایی برسند. البته مدت ساماندهی برخی کودکان و خانواده‌ها به بیش از یک سال ادامه می‌یابد و ما همچنان صبر می‌کنیم تا گشایشی در کار حاصل شود.
پنج قهرمان ملی و بین المللی تربیت کردم
از آنجا که این مرکز فقط برای ساماندهی است، بنابراین همواره در جستجوی راه‌های قانونی برای تثبیت و اقامت دائم این کودکان می‌گردیم و تا رسیدن به این مقصود از آن‌ها حمایت و پشتیبانی می‌نماییم. در نهایت آنچه برایمان باقی می‌ماند یک حس خوش است و روز‌هایی که به زیبایی برایمان می‌گذرند. این‌ها مثل بچه‌های خودمان نیازمند تحصیل و امکانات بیشتر و جایی ثابت به نام خانه هستند. گاهی لذت می‌بریم وقتی می‌بینیم پس از مدتی دلشان برایمان تنگ می‌شود و می‌آیند به دیدنمان یا مشکلات خود را به ما می‌گویند و برای زندگی بهتر کمک می‌خواهند. ما هم تا حد امکان از خیرین استفاده می‌کنیم تا گوشه‌ای از غم یک کودک نیازمند را برطرف سازیم. بچه‌هایی پرتلاش، مهربان و باهوش که نگاه تند و غلط محیط اطرافشان سبب سلب اراده و خودباوری از آن‌ها گردیده است را با اطمینان می‌گویم که همگی دارای استعداد‌های شکوفایی هستند که باید موقعیت بروز پیدا کنند. تا جایی که من در دو سال اخیر پنج قهرمان از بین همین‌ها در سطح ملی و بین‌المللی تربیت کرده‌ام.
ـ. چه تدبیری در خصوص تأمین بودجه‌های اضافی اندیشیده‌اید؟
ـ. هیچی. نگاهمان ابتدا به بهزیستی و سپس خیرین است. خیرین در چند سال اخیر کاهش یافته اند و توان حمایت از انبوه مراکز را ندارند؛ بنابراین ما هم تنها مانده‌ایم.
در پایان اگر صحبت خاصی دارید بفرمایید؟
تشکر می‌کنم از مسئولان محترم بهزیستی کرمان و خیرین عزیز و درخواستی از خیرین دارم که در میان انبوه مشکلات تنهایمان نگذارند. خداوند به شما و همه کسانی که قدمی در این راه بر می‌دارند، خیر و برکت عنایت فرماید.
لطفا آدرس و شماره تلفن مرکز را بفرمایید؟
ـ. خیابان هفده شهریور ـ. کوچه شماره سه روبروی رستوران همیشه بهار. مرکز نگهداری کودکان نسیم مهر قدسیان. تلفن تماس ۰۹۱۰۳۶۵۵۹۳۹
گزارش از: منصور ایران پور ـ. نویسنده و پژوهشگر
انتهای پیام/*
لازم به گفتن است خانم زنگی آبادی حاضر به مصاحبه نبودند و با توجه به درخواست‌های مکرر موفق به مصاحبه با ایشان شدیم، بنابراین به سبب رعایت زمان از بیان سؤالاتم خودداری می‌ورزم و نظر شما را به اصل صحبت‌های ایشان جلب می‌نمایم:
مادری دلسوز برای کودکان کار و خیابانی
ـ. تشکر می‌کنم که به فکر فرزندان عزیز کرمان هستید و نگاهی به کودکان دلبند ما در این مرکز انداختید. نمی‌دانم از کجا شروع کنم. خداوند رحمت کند حاج اکبر صنعتی و حاج آقا هندوزاده و همه کسانی که به عنوان پیشکسوت در حمایت از کودکان بی سرپرست و بد سرپرست کرمان تلاش نمودند و از فرصت و اموال خود برای شکوفایی زندگی نیازمندان استفاده کردند. کار من و امثال بنده در مقابل آن‌ها به هیچ می‌ماند و امیدوارم وظیفه ام را به اندازه سر سوزنی در قبال جامعه و دین و انسانیت انجام دهم. بودن در کنار انسان‌های آسیب دیده به خصوص کودکانی که به ناگاه همه چیز خود را در ابتدای زندگی از دست می‌دهند کار آسانی نیست. چگونه می‌توان مادر عزیزانی شد که توان برطرف نمودن حتی یکی از آمال و آرزوهایشان را نداریم. من و دیگر همکارانم فقط در حد مقدورات، امکانات و دستور العمل‌های اداری حق دخالت و مادری داریم. خدا را شکر که مسئولان بهزیستی و برخی خیرین همواره در کنارمان هستند و تا حد توانشان در حل مشکلات یاریمان می‌دهند. اما نارسایی‌ها و مشکلات آنقدر زیاد هستند که هر روز با ورود یک کودک جدید بر انبوه آن‌ها افزوده می‌گردد و نمی‌توان پایانی تصور کرد. از چگونگی شناسایی کودکان کار و خیابانی یا بد سرپرست سؤال کردید. باید عرض کنم طریقه شناسایی و جذب این کودکان کاملاً قانونی است و از سوی مراکزی همچون اورژانس اجتماعی اداره بهزیستی یا دادگستری و نیروی انتظامی به ما معرفی و تحویل می‌گردند. گاهی هم خودشان از فرط گرفتاری مراجعه می‌کنند که خودمعرف نامیده می‌شوند. این بچه‌ها در گروه سنی بین سه تا ۱۸ سال قرار دارند و با توجه به زندگی قبلی که داشتند دارای انواع عادات و تربیت‌ها هستند. کار ما در مرکز بعد از معرفی آن‌ها آغاز می‌گردد. کودکانی که بسیار ناراحت، نگرانند و علاوه بر ترس در بیشتر مواقع از ناراحتی‌های روحی، گرسنگی و نداشتن لباس مناسب رنج می‌برند. ما در بدو امر همه این موارد را تأمین می‌کنیم. اما نمی‌توانیم اجازه دهیم در کنار سایر کودکان قرار گیرند. زیرا می‌بایستی جداگانه بمانند تا پس از انجام آزمایشات پزشکی و معاینه‌های مختلف از وضعیت روحی، جسمی و نداشتن بیماری‌های مزمن، واگیردار آن‌ها اطمینان حاصل کنیم. اگر مشکلی نداشته باشند وارد آسایشگاه عمومی رده سنی خودشان می‌شوند و زندگی جدیدی را آغاز می‌کنند. من همیشه می‌گویم کودکی که همان ابتدا توسط دادگاه نجات می‌یابد، خیلی خوش شانس‌تر از کودکی است که گرفتار سوء استفاده گران و اربابان کار اجباری می‌شود. به هر حال سامان بخشیدن به این کودکان ادامه می‌یابد و همزمان تلاش می‌کنیم تا حوادث و گذشته‌های تلخی که برایشان ایجاد گردیده را فراموش نمایند با زندگی و جامعه آشتی کنند.
۴۲ روز فرصت برای آرامش کودک
برایشان پرونده تشکیل می‌دهیم تا موضوع ادامه نگهداری آن‌ها به کمیسیون ترخیص و پذیرش بهزیستی شهرستان کرمان ارسال گردد. در آنجا توسط کارشناسان خبره در خصوص نحوه نگهداری و ساماندهی آنان تصمیم گیری می‌گردد. این تصمیم می‌تواند این کودکان را برای مدتی نزد ما باقی نگهدارد یا به مراکز دائمی و شبهه خانواده و یا نزد خانواده‌های خودشان بفرستد. اگر نزد ما ماندگار شدند در مرحله بعد نوبت به پیدا کردن و ارتباط با والدینشان می‌رسد؛ که بیشتر سعی می‌کنیم فرزند خودشان را بپذیرند. حتی گاهی مواقع هزینه‌های نگهداری و امتیازاتی هم به آن‌ها می‌دهیم تا این اتفاق بیفتد. ولی در مواردی اعتیاد یا سایر معضلات آنچنان گریبانگیر خانواده‌ها شده که بازگشت کودکان معصوم به دامان آن‌ها غیرممکن می‌گردد. ۴۲ روز فرصت داریم تا به کودک آرامش دهیم و او را به زندگی جدیدش بازگردانیم. همزمان سعی می‌نماییم از امکاناتی همچون ورزش، آموزش و تفریح برای آن‌ها بهره ببریم.
بر اساس تجارب من بالای نیمی از کودکان با برنامه‌ریزی‌های انجام شده به دامان خانواده باز می‌گردند و اقدامات حمایتی ما در کنار بهزیستی همچنان برایشان تداوم می‌یابد. ضمن اینکه کمک می‌شود تا خانواده‌های معتاد ترک کنند و به زندگی بازگردند. در غیر اینصورت صلاحیت نگهداری کودکان را از دست می‌دهند و گرفتاری این بچه‌ها ادامه می‌یابد. از سویی برخی کودکان آنقدر ناراحتی کشیده اند که حاضر نمی‌شوند نزد خانواده هایشان بازگردند. به هر حال ما به تلاشمان ادامه می‌دهیم تا شاید بتوانیم خانواده‌ای را سامان بخشیم یا کودکی را از بلاتکلیفی نجات دهیم. مطمئنیم هر شرایطی پیش آید به نفع کودک خواهد بود و رضایت خداوند در آن نهفته است. در مرحله آخر اگر نتوانیم آن‌ها را به آغوش خانواده بازگردانیم، به مراکز دائمی بهزیستی معرفی می‌کنیم تا با امکانات بیشتر و جای ثابت به تحصیل و زندگی به شکوفایی برسند. البته مدت ساماندهی برخی کودکان و خانواده‌ها به بیش از یک سال ادامه می‌یابد و ما همچنان صبر می‌کنیم تا گشایشی در کار حاصل شود.
پنج قهرمان ملی و بین المللی تربیت کردم
از آنجا که این مرکز فقط برای ساماندهی است، بنابراین همواره در جستجوی راه‌های قانونی برای تثبیت و اقامت دائم این کودکان می‌گردیم و تا رسیدن به این مقصود از آن‌ها حمایت و پشتیبانی می‌نماییم. در نهایت آنچه برایمان باقی می‌ماند یک حس خوش است و روز‌هایی که به زیبایی برایمان می‌گذرند. این‌ها مثل بچه‌های خودمان نیازمند تحصیل و امکانات بیشتر و جایی ثابت به نام خانه هستند. گاهی لذت می‌بریم وقتی می‌بینیم پس از مدتی دلشان برایمان تنگ می‌شود و می‌آیند به دیدنمان یا مشکلات خود را به ما می‌گویند و برای زندگی بهتر کمک می‌خواهند. ما هم تا حد امکان از خیرین استفاده می‌کنیم تا گوشه‌ای از غم یک کودک نیازمند را برطرف سازیم. بچه‌هایی پرتلاش، مهربان و باهوش که نگاه تند و غلط محیط اطرافشان سبب سلب اراده و خودباوری از آن‌ها گردیده است را با اطمینان می‌گویم که همگی دارای استعداد‌های شکوفایی هستند که باید موقعیت بروز پیدا کنند. تا جایی که من در دو سال اخیر پنج قهرمان از بین همین‌ها در سطح ملی و بین‌المللی تربیت کرده‌ام.
ـ. چه تدبیری در خصوص تأمین بودجه‌های اضافی اندیشیده‌اید؟
ـ. هیچی. نگاهمان ابتدا به بهزیستی و سپس خیرین است. خیرین در چند سال اخیر کاهش یافته اند و توان حمایت از انبوه مراکز را ندارند؛ بنابراین ما هم تنها مانده‌ایم.
در پایان اگر صحبت خاصی دارید بفرمایید؟
تشکر می‌کنم از مسئولان محترم بهزیستی کرمان و خیرین عزیز و درخواستی از خیرین دارم که در میان انبوه مشکلات تنهایمان نگذارند. خداوند به شما و همه کسانی که قدمی در این راه بر می‌دارند، خیر و برکت عنایت فرماید.
لطفا آدرس و شماره تلفن مرکز را بفرمایید؟
ـ. خیابان هفده شهریور ـ. کوچه شماره سه روبروی رستوران همیشه بهار. مرکز نگهداری کودکان نسیم مهر قدسیان. تلفن تماس ۰۹۱۰۳۶۵۵۹۳۹
گزارش از: منصور ایران پور ـ. نویسنده و پژوهشگر
انتهای پیام/*