یادداشت سردبیر روزنامه بیداری؛
علی بهرامی
کد خبر: ۷۹۴۰۴۲
تاریخ انتشار: ۱۲ آبان ۱۳۹۸ - ۲۲:۴۱ 03 November 2019

افرادی که روز اول کار را با فساد اداری شروع کرده اند، با رشوه دهی، باندبازی و زد و بند فربه و فربهتر شده اند و حالا دیگر راضی به تبانی نیستند و میخواهند سیاست را اجیر و کارگزار خود کنند و به نوعی فساد خود را قانونی، غیرقابل برخورد و ابدی سازند.
 
فساد سياسی قانونی و ابدی

پاسخگویی، شفافیت، مشارکت فعال و موثر.. در نهایت کارآمدی، بیش از هر چیز نتیجه توسعه سیاسی است. فساد، اما بزرگترین مانع در برابر توسعه سیاسی یک کشور است. متاسفانه در کشور ما فساد چنان ابعاد گسترده‌ای به خود گرفته که عملا ساختار اداری و سیاسی ما را فلج کرده است. از صندلی‌های دانشگاه گرفته تا بورسیه دانشجویان، از تعیین مدیران صنایع و شرکت‌ها گرفته تا واردات خوردو. مادامی که فساد به طور عمده بر طرف نشود در هیچ زمینه‌ای نمی‌توان امید به بهبود داشت، اما چرا؟ چرا فساد مادر همه‌ی عقب افتادگی‌ها و نارسایی‌ها است؟ برای شفاف شدن موضوع
دو نوع فساد را باید بررسی و از هم جدا کرد. فساد اداری و فساد سیاسی. فساد اداری به دور زدن قوانین ارتباط دارد، آنچه که به طور ساده می‌توان گفت: رشوه دادن به مدیران و مسئولان. امری که تبدیل به پدیده‌ای اجتماعی می‌شود و با فروریختن قبحش در همه جا گسترش پیدا می‌کند، اما فساد دیگری وجود دارد که بسیار پیچیده‌تر است و در مرحله بعدی اتفاق می‌افتد و آن فساد سیاسی است. رخنه در نهاد‌های حاکمیتی و قانون گذاری برای تغییر و تعیین قوانین در جهت منافع شرکت‌ها و موسسات. افرادی که روز اول کار را با فساد اداری شروع کرده اند، با رشوه دهی، باندبازی و زد و بند فربه و فربه‌تر شده اند و حالا دیگر راضی به تبانی نیستند و می‌خواهند سیاست را اجیر و کارگزار خود کنند و به نوعی فساد خود را قانونی، غیر قابل برخورد و ابدی سازند.
این روز‌ها از گوشه وکنار شنیده می‌شود که از خانه فلان نماینده مجلس چندین میلیارد تومان وجه نقد، طلا و.. دزدیده شده اموالی که در هر جای دنیا تنها می‌توان در خانه کارتل‌های مواد مخدر یا باند‌های تبهکار و... پیدا کرد. یا شنیده می‌شود که به طور گسترده از سوی نماینده‌های مختلف هدایایی مانند کیف مدرسه، لباس، گوشت، برنج و... در محله‌های محروم توزیع می‌شود و وقتی از منشا آن‌ها پرسیده می‌شود پاسخ این است: فردی خیر یا شرکتی خیرخواه فلان نماینده را وکیل قرار داده تا فلان مبلغ را بین فقرا و... تقسیم نماید. هزار بار کوچک‌تر از این موارد در کشور‌های دیگر به استعفای نخست وزیر و... می‌انجامد.
سالهاست که از ورود پول‌های کثیف به انتخابات سخن گفته می‌شود. پول‌هایی که لزوما حاصل از خرید و فروش و قاچاق مواد مخدر نیست گاهی بعضی افراد و شرکت‌ها قاچاق و خرید و فروش سوخت می‌کنند و گاهی کرسی مدیریت صنایع و معادن و موسسات خرید و فروش می‌شود و گاهی.
پر واضح است که اگر فساد اداری ویروسی باشد که بدنه جامعه را ناتوان و بی رمق می‌کند فساد سیاسی هست و نیست یک جامعه را گروگان می‌گیرد. قوانین را، منابع را، دانشگاه‌ها را، مدیریت‌ها را و... به طور شبه قانونی از آن خود می‌کند چنانچه حتی قوه قضائیه هم نمی‌تواند با آن برخورد کند و معترضان و تظلم خواهان با این واقعیت تلخ روبرو می‌شوند که این همه فساد به صورت قانونی انجام شده و راهی برای نجات از آن نیست. فساد سیاسی اژده‌هایی است که اگر امروز آنرا از خانه خود بیرون نرانیم فردا صاحب خانه خواهد شد.
انتهای پیام/*
برچسب ها: علی بهرامی ، بیداری
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار