سروده: راشدانصاری
کد خبر: ۸۸۱۱۵۷
تاریخ انتشار: ۰۷ مرداد ۱۳۹۹ - ۲۰:۱۵ 28 July 2020

داد از این مردم ِ ندید بدید
ملتی غالباً سیاه و سفید

گاه صف های انتظار ِ دلار
مى رسد یک شبه به هفت هزار

مى گذارند پا به روى تومن
آبرو مى برند از تو و من!

جنس ِ آن ها اگر چه بى شيله است
توى آن خرده شيشه و پیله است!

پُزشان در مواردی عالی ست
سینه هاشان زمعرفت خالی ست

در امور وطن فساد کنند
چوب درچرخ اقتصاد کنند

به سه ميليون كه مى رسد سكه(۱)
مى كند پول از آسمان چكه...!

تو خودت ده دلار می ارزی؟
که در این بلبشو پیِ ارزی؟!

پول بي چاره را نكن نابود
سفر خارجى ندارد سود

جاى رفتن به مشهد و اهواز
سوى آنتاليا چرا پرواز!

حرف "خالو"ست خوب گوش بگير
بنشين توى خانه موش بگير!

گفتن از ما و از تو نشنيدن
نيست يكسان شنيدن و ديدن...

من گل از باغ زندگی چیدم
تو شنیدی هر آن چه، من دیدم!

ارز، تا نرخی این چنین دارد
دست شیطان در آستین دارد

بیش ازین میلِ کجروی نکنید
پولِ بی گانه را قوی نکنید....
پی نوشت:
۱- نخستین بار که این شعر طنزآمیز منتشر شد،نرخ سکه دو میلیون تومان بود و این مصراع هم اول " به دومیلیون که می رسد سکه..." بود.ولی پس از چاپ شعر در روزنامه و کتاب،سکه به سه میلیون رسید و باز مصراع را به:" به سه میلیون که می رسد سکه..."تغییر دادم.اما متاسفانه بعدها نرخ سکه به حدود چهار میلیون و سپس به پنج و شش و هفت میلیون رسید...در نهایت دیگر زورم به سکه ها نرسید! و مبالغ با وزن این شعر جور در نیامد که مجدداً مصراع را دستکاری کنم!

انتهای پیام/*

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار