کد خبر: ۸۹۴۵۶۱
تاریخ انتشار: ۱۱ شهريور ۱۳۹۹ - ۲۰:۰۵ 01 September 2020

دو قَلاده سگ، سالها پیش در محله‌ی ما به دور از مزاحمت‌های شهرداری و بهداشت و... باهم زندگی مشترک‌شان را آغاز کردند. (توضیح مهم: یکی از سگها نر بود و دیگری ماده!). این دو سگ خیلی زود به شعار "دو بچه کافی است " عمل نکردند و صاحب توله‌های زیادی شدند. در روزهای گرم ِ کرمان، وسط کوچه داخل جوی آب می‌خوابیدند. جوی‌های همیشه روان فاضلاب، که به آب رکناباد گفته بودند زکی! و شب‌ها که کمی جان می‌گرفتند سر وقت ِ کیسه‌های زباله می‌رفتند. کیسه‌ها، همیشه کنار دیوار ِ خانه‌ها آماده‌ی پذیرایی از مهمانها بودند.

زندگی مسالمت آمیز یا حملات گله‌ای گازانبری

گاهی اوقات هم تکه‌های استخوان مرغ و ته مانده‌ی ساندویچ و ته دیگ‌های خوشمزه‌ای در کوچه ها همینطوری پخش و پلا بودند. سگها هنگام صرف غذا به اتفاق گربه‌ها و موشها غذا می‌خوردند. می‌گفتند، هر چه رزق و روزی برسد، بین خودمان تقسیم می‌کنیم. موش به اندازه‌ی اشتهایش می‌خورد، گربه به اندازه‌ی اشتهایش، نه ذره‌ای بیشتر نه کم‌تر و سگ نیز به هکذا...!

زندگی مسالمت آمیز گربه و سگ و موش به هیچ عنوان سرمشق اهالی نمی‌شد. چرا که اهالی همواره سر ِ کوچک‌ترین موضوعی به یکدیگر می‌پریدند و از این جانوران ولگرد و موذی نیز خجالت نمی‌کشیدند و بی خیال این شعر ِ" بنی آدم اعضای یک پیکرند..." بودند!

به قول قصه‌گویان قدیم: گذشت و گذشت و گذشت تا اینکه این دو سگ ِ با وفای محله، روز به روز به تعدادشان اضافه شد. به طوریکه الان تعدادشان از تعداد اهالی محل بیشتر شده است.

این روزها نیز در قبال محبتی که اهالی بابت ریختن زباله در کوچه، و تأمین آذوقه‌ی سگها دارند، آنها نیز ضمن تکان دادن دُم شان؛ شبها از خانه‌های مردم نگهبانی می‌کنند. تا نیمه‌های شب و نزدیکی های صبح، بی وقفه پارس می کنند.حافظ مال و جان و حتی ناموس مردم هستند. همینکه مردِ غریبه‌ای وارد محله شد، با نشان دادن دندان، پارس کنان طرف را فراری می‌دهند! فاصله‌ی اجتماعی نیز به خاطر ترس از بیماری "کرونا" رعایت نمی‌کنند! بلکه گله‌ای و به صورت گازانبری به غریبه‌ها حمله می‌کنند.

نیازی به زدن ماسک هم ندارند چرا که مانع پارس کردن‌شان می شود! چنان سگها با اهالی دوست شده‌اند که عمراً آدم‌ها بتوانند خودشان با خودشان اینقدر صمیمی و رفیق باشند! نه کسی سنگی به طرف‌شان پرت می‌کند و نه سگی پاچه‌ی ساکنان محله را می‌گیرد. مردم محله‌ی ما چنان تحت تأثیر ِ وحدت و همدلی ِ بین سگها و گربه‌ها و موشها قرار گرفته‌اند که الان خودشان یک لحظه نمی‌توانند بدون ِ سگها زندگی کنند!

مدتی قبل اهالی با نوشتن طوماری از شهردار محترم کرمان و سایر مسئولان محترم خواستند کماکان به خودشان زحمت ندهند و همچون گذشته کاری به کار سگها نداشته باشند که دارد خوش می‌گذرد!

 


انتهای پیام/*

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار