تقدیر از «بی آبی» توسط استاندار کرمان !؟

تابناک کرمان، منصور ایران پور؛ چند پیش استاندار محترم کرمان اقدامات و تلاش‌های مدیران صنعت «آب و برق» کرمان را شایسته تقدیر دانست و از آنها خواست تا مردم را با گزارشگری مناسب در جریان اقدامات خود قرار دهند.
برایمان مهم بود که بفهمیم در این بی آبی مفرط و سهمیه بندی آب شهر کرمان چه اتفاق مهمی روی داده که متولیان امر به خصوص ریاست شرکت سهامی آب و فاضلاب کرمان به ناگاه سزاوار تقدیر گردیده‌اند.

 

بنابراین تصمیم گرفتیم به اتفاق چند تن از خبرنگاران و حامیان طبیعت به یکی از مناطق تأمین آب شرب کرمان به نام دره مورگن در 25 کیلومتری شهر کرمان قبل از کوه سیرچ برویم تا از نزدیک کارهای مهم متولیان این شرکت سهامی را ببینیم و گزارشی را به مردم بدهیم. از نظر تاریخی همواره نزدیک‌ترین آب جاری و زلال به شهر کرمان در همین منطقه قرار داشته. آبی که مهمترین عامل حیات در سرزمین کهن کارمانیا محسوب می‌شود و از سال 1354 تاکنون به دفعات با مشارکت سازمان «آب و فاضلاب» ، استانداری و شهرداری کرمان با صرف سرمایه گذاری های کلان و ایجاد چندین قنات و سپس لوله کشی به کرمان انتقال یافته. اما هنگامی که ما به دره مورگن رسیدیم با انبوه سوء استفاده و بهره برداری‌های غیر مجازی مواجه شدیم که درست مقابل چشمان متولیان امر شرکت سهامی آب کرمان و محیط زیست روی داده! فاجعه نابودی آب کرمان توسط صاحبان زرنگ و خودساخته‌ای که خود را مالک می‌نامیدند و بدتر اینکه بیم این می‌رود که شرکت سهامی آب با آنها کنار آمده و هیچ کاری به دیگری نداشت. این منطقه براساس اسناد تاریخی هیچ‌گاه محل زندگی روستایی یا عشایری نبوده و هنوز یک خانه گنبدی و خشت و گلی در آن یافت نمی‌شود. فقط گفته شده که در قدیم هر سال گروهی از کشاورزان روستاهای نزدیک به مدت محدود آنجا میرفتند و در بخش کوچکی از حاشیه پایین دره اقدام به کاشت نخود و عدس می‌نمودند و پس از برداشت محصول به کرمان باز می‌گشتند. اما متأسفانه در طی هشت سال اخیر همه آن قنات‌ها و اراضی ملی و زمین‌هایی که با هزینه‌های فراوان تسطیح و به عنوان زیر ساخت آب کرمان آماده‌سازی کرده بودند، با عدم توجه مسئولان امر پر از ویلا و باغ‌هایی گشته که آب مورد نیازشان از آب شرب کرمان تأمین می‌شود و مالکان ساختگی به شکلی طمعکارانه اقدام به گسترش باغ‌ها و مزارع در تمامی منطقه بخصوص بر روی قنات‌ها نموده‌اند تا راحت بتوانند آب مورد نیازشان را از این قنات‌ها برداشت کنند. عجیب اینکه شرکت سهامی آب کرمان برای همه این افراد کارت تردد صادر نموده و امکان جابجایی و نقل و انتقال امن را برایشان تسهیل ساخته. در عوض سایر مردم اجازه ورود آزاد به منطقه را نداشتند. برای همین کسی متوجه نشده چه اتفاقی در حال روی دادن است. از همه بدتر بخشی از مورگن در میان مالکان ساختگی با نام «سیرجانی‌ها» شهرت یافته! علاوه بر این اقدامات خلاف، در طول مسیر از مورگن به سمت کرمان شاهد کاشت بیش از بیست هکتار باغ گردو توسط شرکت سهامی آب و فاضلاب کرمان هستیم که این باغ‌ها از آب شرب کرمان آبیاری می‌گردند و معلوم نیست محصولات بدست آمده به چه کسی یا کسانی می‌رسد. در طول دره چندین گله بزرگ گوسفند رها گردیده و چوپانان غیربومی برای سیراب نمودن این گله ها اقدام به باز نمودن لوله‌های آب بر روی دشت می‌نمایند. ضمن اینکه برخی شکارچیان غیرمجاز و افراد معلوم الحال در چندین جا اقدام به سوراخ کردن لوله نموده تا آب زلال کرمان بی محابا در دره رها شود. در پایین دست دره یعنی ورودی به دشت کرمان یک اردوگاه توسط شرکت سهامی آب کرمان برای کارمندانش ساخته شده هنگامی که از دره مورگن وارد دشت کرمان می‌شویم دلمان بیشتر به درد می‌آید، زیرا دو کارخانه شن شویی در همین منطقه ساخته‌اند که آب مورد نیازشان از دره مورگن تأمین می‌شود. بدینگونه بهترین آب کرمان صرف شستن شن‌هایی می‌گردد که نباید بشود. می‌گویند اولین کارخانه دارای چاه آب است که باز هم نباید در منطقه آب شرب کرمان چنین مجوزی صادر گردد و دومین کارخانه هم بر اساس نظر کارشناسی بدون آب در حال شستن شن است. این هم از عجایب روزگار می‌باشد که شن را بدون آب بشویند و شن شسته از درب کارخانه خارج گردد. ما که از این گشت و گذار پریشان گشتیم، اما همه موارد را فیلم‌برداری کردیم تا اگر کسی منکر شد بتوانیم به صورت مستند نشان دهیم. جناب آقای استاندار شما که خودتان اهل دانشگاه هستید و همه همکارانتان هم دانشگاهی می‌باشند، به نظر نمی‌آید امروزه مقدار قابل توجهی از آب مورگن و حسین آباد به کرمان برسد و آب در تملک گروه محدودی قرار گرفته که بر اساس نوشته‌های تاریخی مالک هیچ ملکی در منطقه محسوب نمی‌گردند. لطف کنید در کنار تقدیر از مسئولان دستور بفرمایید تا حساب و کتابی بر پای آب کرمان گذاشته شود و حق تاریخی مردمان دیار کریمان محترم شمرده گردد.
کرمان فاقد دریا و دریاچه و رودخانه می باشد و لازم است قطره قطره آب این سرزمین از چشم نامحرمان و سودجویان و مالکان غیر حقیقی محفوظ گردد. طبیعت زیبا و خدادادی منطقه مورگن هیچ نیازی به کاشت درختان گردو با مصرف زیاد آب ندارد. اینجا مبدأ حیات کرمان بوده و خواهد ماند. نگذاریم جولانگاه کسانی گردد که زمین خواری و کوه خواری را خوب می‌دانند.
انتهای پیام/*