به گزارش تابناک قم، آیت الله احمد عابدی، در نشست خبری به مناسبت چهلمین سالگرد ارتحال مفسر کبیر قرآن علامه سید محمد حسین طباطبایی که در بیت علامه طباطبایی ره برگزار شد، ابتدائاً ضمن تقدیر و تشکر از خبرنگاران افزود: علامه جزء کسانی بود که نقطه عطفی در تاریخ اندیشه هستند.
آیت الله احمد عابدی در شرح رحلت علامه افزودند: ایشان بعلت سرماخوردگی در بیمارستان گلپایگانی بستری بودند که در ساعات آغازین روز دارفانی رو وداع گفت و بنده به خانه آیت الله بهجت مراجعه کردم تا خبر را به ایشان اطلاع دهم. ایشان وقتی خبر را شنیدند بسیار اندوهگین شدند. ارتباط این دو عالم از این جهت بود که علامه طباطبایی ایشان را به درس اخلاق آیت الله قاضی معرفی کردند و بدین صورت آیت الله بهجت خود را مدیون ایشان می دانستند.
مدیر داالقرآن علامه طباطبایی رحمة الله علیه در توصیف جنبه های مختلف علامه گفت: علامه از نظر اخلاقی شخصیتی بی نظیر و وارسته بود و به مردم بشدت احترام میذاشت و همچینین سعه صدر بلندی داشتند و در مقابل افرادی که به ایشان توهین می کردند چیزی نمیگفتند چون ایشان خود را شاگرد مکتب امام سجاد علیه السلام می دانستند..
آیت الله احمد عابدی گفت: از جنبه علمی علامه میتوان به کتاب تفسیر المیزان 20 جلدی اشاره کرد. نقدی برای این کتاب توسط فردی مصری نوشته شده بود که در آخر آن اقرار به تسلط علامه به قرآن کرده بود. علامه تسلط فراوانی بر قرآن داشت. همچنین زمانی این کتاب رو علامه می نوشت که در فقر مطلق منابع بود و همیچنین آن زمان کلا تفسیری وجو نداشت.
وی افزود: تمامی تفاسیر نوشته شده بصورت مستقیم مدیون تفسیر علامه هستند و نوشتن این تفسیر باعث تاسیس دانشگاه و دانکشده قرآنی، رشته های قرانی و حدیثی شد.
ایشان درباره انگیزه علامه برا نوشتن تفسیر المیزان اینگونه اظهار کردند: علامه طباطبایی با نوشتن تفسیر المیزان، کتاب المنار را نقد کرده و مقابل تفکر وهابی و تکفیری المنار ایستاد.
آیت الله عابدی درباره جنبه های دیگر علامه افزودند: جنبه عرفانی علامه به گونه ای بود که خود اظهار نمیکردند و نیز در مباحث فلسفی در زمانی که اندیشه های مارکسیستی خیلی زیاد بود در این شرایط علامه شروع به مبارزه با مارکسیست ها و همزمان کتاب های بدایة و نهایة را نوشت و اگر علامه طباطبایی نبود اندیشه مارکسیست در حوزه ها ترویج می یافت که علامه با نوشتن این دو کتاب جلوی گسترش بی دینی را گرفت.
وی افزود: علامه 10 سال کتاب بحارالنوار را تفسیر می کردند و نوع تدریس ایشان بطور خاصی بود که مستدل تر از تفسیر خود کتاب به گفته شاگردان ایشان بود.
