به گزارش تابناک اصفهان، اصفهان از دیرباز به عنوان شهر
علم، فرهنگ و هنر و تمدن شناخته می شده و از همین رو دارای مفاخر بسیاری در
عرصه های فرهنگ و هنر کشور و جهان است، با توجه به این ظرفیت مناسب تابناک
در نظر دارد به بررسی مهم ترین رخدادهای فرهنگی و هنری هفته گذشته می
پردازد.در این هفته مدیر خانه خط حوزه هنری استان اصفهان گفت: نگاه جشنواره‌ای و مناسبتی نه مشکلی از هنرمندان رفع می‌کند، نه غباری از چهره مظلوم هنر می‌زداید، نه در شأن هنر است و نه هنرمند.
به گزارش تابناک اصفهان، محسن سلیمانی در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه اصفهان، با اشاره به گذشته پربار اصفهان در همه حوزه‌های هنری اظهار کرد: اصفهان سابقه‌ای پربار، مفصل و کارشناسانه‌ای در بیشتر حوزه‌های هنری دارد و در بیشتر هنرها صاحب مکتب هنری است اما شرایط ما در دوران معاصر در همه زمینه‌های هنری آسیب جدی دیده است.
وی به وضعیت فعلی هنر خط اشاره کرد و گفت: تاریخ خوشنویسی اصفهان نقاط قله‌ای دارد و شرایط خوبی را درگذشته داشته که در دوران معاصر دچار افول شده و نیاز به برنامه‌ریزی عمیق‌تر و آسیب‌شناسی بیشتر دارد.
باید تغییر نگرش ایجاد کرد
این کارشناس خط مشکلات عمده این هنر را مربوط به نگرش جامعه و متولیان به هنر دانست و تصریح کرد: باید در بدنه جامعه، جامعه هنرمندان و متولیان هنر خط تغییر نگرش ایجاد کرد.
وی در مورد روزمرگی در هنر خط گفت: خطاهای بی‌شماری بر پیکره این هنر واردشده و باید نگاه جدیدی به این هنر ورود پیدا کند، آسیب‌شناسی کند و نگاه‌های کلیشه‌ای و غیرحرفه‌ای در این هنر را بزداید.
سلیمانی به تشریح دوران متعدد تیموری، سلجوقی، ایلخانی و صفویه در حوزه خط پرداخت و گفت: سبک‌های خط درگذشته به لحاظ خط، معماری، نقوش و رنگ تقسیم‌بندی می‌شدند، اما این وضعیت امروزه دگرگون شده و مخصوصاً پس از ظهور صنعت چاپ عرصه جدیدی ایجاد شده است.
سال‌هاست تکرار شیوه‌های قاجاریه و صفویه را می‌بینیم
وی عنصر خلاقیت را یکی از مبانی هنر دانست و از فقدان آن در هنر خط گلایه کرد و افزود: اگر در حوزه گرافیک خط را بازشناسی نکنیم ، خطوط اسلامی آسیب‌پذیر می‌شود ، چراکه امروز خوشنویسی همان خوشنویسی کلاسیک است که ما سال‌هاست تکرار همان شیوه قاجاریه و صفویه را ادامه می‌دهیم و این اهمیت بازتعریف هنر در دوران معاصر را بااهمیت‌تر جلوه می‌دهد.
مدیر خانه خط حوزه هنری استان اصفهان با انتقاد از قرار دادن آثار هنری به‌صورت قاب‌های نچسبی بر روی دیوار و نیز آمیخته شدن هنر با صنایع‌دستی دارای تولید انبوه، گفت: در اصفهان امروز صنایع‌دستی به خاطر تولید انبوه به‌عنوان یک صنعت شناخته می‌شود و نباید باهنر آمیخته شود چراکه هنر غیرازاین است.
وی با اشاره به ضرورت طراحی حروف در خوشنویسی گفت: در بسیاری از قالب‌های هنری به بن‌بست رسیده‌ایم و اگرچه به عنوان مثال در فرم چلیپا از دوره تیموری تاکنون آثار بدیعی خلق شده ، اما امروز نباید همه 20 هزار خوشنویس کشور همه انرژی خود را بر روی این خط بگذارند.
این کارشناس خوشنویسی در ادامه و در پاسخ به این سؤال که آیا رایانه به خوشنویسی خدمت کرد یا در تقابل با خط قرار گرفت خاطرنشان کرد: رایانه یک ابزار است که می‌تواند خادم خط باشد و اتفاقاً تفکری که می‌گوید کامپیوتر به خوشنویسی آسیب زده خط را به درستی نمی‌شناسد.
یک اثر هنری روح دارد
وی در ادامه به بیان تفاوت دست نوشته یک هنرمند و متن تایپ شده در رایانه پرداخت و افزود: خوشنویسی در جوهره خود پارامترها و مباني‌ای دارد که خط را بر اساس آن می‌شناسیم و از آن به عنوان هنر دفاع می‌کنیم ، همان مبانی که رایانه نمی‌تواند به آن ورود کند، چراکه رایانه قالب نمی‌زند بلکه حروف را به شیک‌ترین وجه تنها می‌نویسد، اما یک هنرمند با بهره‌گیری از احساسات خود و با استفاده از تکنیک‌های هنری همچون حسن همجواری نوشته‌ای زیبا از خود بر جای می‌گذارد و بدین سان به اثر هنری خود روح می‌بخشد ، درحالی‌که این اتفاق در رایانه هیچ‌گاه نخواهد افتاد.
فرم خط ، جایی که می‌توان خط را به عرصه‌های بین‌المللی کشاند
سلیمانی در بخش دیگر این گفت‌وگو به گونه‌های مختلف ظهور خط اشاره کرد و گفت: خط در دو حالت متنی و مفهومی امکان ظهور دارد، اما امروز باید از قالب مرسوم خطی خارج شویم و به عالم مفهوم که ترکیب رنگ، فرم و آواست وارد شویم، روشی که در آن از المان‌های حروف به فرم می‌رسیم و با استفاده از ارتقای مفهومی که صورت می‌گیرد می‌توان یک اثر هنری را در عرصه‌های بین‌المللی عرضه کرد.
وی از نگاه جشنواره‌ای و مناسبتی به هنر انتقاد کرد و افزود: جشنواره تنها یک رقابتی است میان بخشی از هنرمندان برای ارائه آثار هنری با بهره‌گیری از بعضی قواعد فنی که صرفاً در چارچوب‌های همان جشنواره تولیدشده است و پس از جشنواره نیز به کار دیگری نمی‌آید و آثار متأسفانه کاربرد دیگری نخواهند داشت، این جشنواره با این نگاه نه مشکلی از هنرمند رفع می‌کند و نه غباری از چهره مظلوم هنر می‌زداید، نه در شان هنر است و نه در شان هنرمند است.
عدم چاپ نماد هنری عصر، ضعف عمده و اساسی هنر
مدیر خانه خط حوزه هنری استان اصفهان از خالی بودن اتفاقاتی نظیر چاپ نماد هنر در اصفهان یاد کرد و گفت: اصفهان پس از دوران صفویه در هیچ دوره تاریخی چاپ نماد هنری مربوط به آن عصر را نداشته و این ضعف عمده و اساسی است که نیاز به نگاه جدی، تخصصی و کلان دارد و با ذهنیت جشنواره‌ای و باری به هر جهت هنر رونق نخواهد گرفت.
موزه خطی که داریم و نداریم
وی در پایان با انتقاد از فقدان یک موزه خط در اصفهان با این تاریخ بلند در حوزه خط گفت: در شهری که از قرن سوم هجری مکتب خوشنویسی به نام مکتب اصفهان داشته مکانی برای عرضه آثار خوشنویسی قدیم و جدید وجود ندارد، اگرچه مکانی به عنوان موزه خط وجود دارد و البته موزه هنرهای معاصر نیز قرابتی با عنوان خود ندارد.
گروه هنگام با اجرای قطعاتی متنوع، شور و هیجان را به علاقه‌مندان خود در هنرسرای خورشید شبی متفاوت برای آنها رقم زد.
به گزارش تابناک به نقل از ایسنا شامگاه یکشنبه سومين دوره جشنواره موسيقی غير رقابتی اصفهان به مناسبت هفته نکوداشت اصفهان در هنرسراي خورشيد با اجرای گروه" هنگام" انجام شد.
گروه موسيقی هنگام با تشويق حضار به روی سن آمدند و نوازنده‌ها سازهایشان را براي اصفهان کوک کردند تا مهدی مقدم با نواي عود ،روح موسيقي را در سالن بدمد و قطعه "طره" گوش سالن را پر کند.
رقص انگشتان روح‌الله کبيری روي سيم هاي تار و نواي خوش کمانچه احسان حسينی شور عجيبی بر سالن ايجاد می‌کرد،روح نوجوانانه مهدي مقدم در نواختن عود با صداي دلنشين محمد شريف توکلی در هم پيچيد تا قطعه "طره" در دل حاضران بنشيند.
در ادامه قطعه "اصفهان" از محمد شريف توکلی با آهنگسازی روح‌الله کبيری اجرا و تصنيف "من از آن صبحم" از هوشنگ ابتهاج با آهنگسازی احسان حسينی نواخته شد، سپس تشویق‌های پر شور حضار سالن را پر کرد و مجالی به دست آمد براي اجرای ترانه "هنوزم چشمان تو" با آهنگسازی استاد تورج شعبان خانی اجرا شد.
هنوز سالن در شور نوازندگان و محسور تصنیف‌ها بودند که تصنيف "وطن" شروع شد: بوی خاک من، مهد پاک من، جان من فدايت…
حضار در بخش دوم کنسرت شاهد موسيقی الترناتيو تلفيقی بودند، اولين قطعه در بخش دوم قطعه ديدار با آهنگسازی و پيانو دل‌انگیز حامی کيوان و کلارينت نوازی استادانه مصطفی قناعت شروع به پخش شد و اما در ادامه قطعه‌ای از شمس تبریزی با تلفيق کلارينت پيانو و دف با سبکی نوظهور آغاز گردید: من غلام قمرم غير قمر هيچ مگو...
قطعه هشتم به نام "من آن ابرم" از هوشنگ ابتهاج و حسين منزوی بر پايه تم موسيقی خراسانی و دف‌نوازی بسيار زيبای امیرمحمد طاهری اجرا شد.
در انتهای اين شب پر نوا نيز قطعه پایانی به نام زرد مليجه بر اساس تمی از استاد ابوالحسن صبا حسن ختام گروه هنگام شد: عشق در دل ماند و يار از دست رفت/ دوستان دستی که کار از دست رفت...
*****
دیدن عکس‌های عروسی همواره برای کسانی که تجربه عروسی ندارند همراه با شادی و نوعی حسرت بوده است، اما این رخداد برای کسانی که آن را تجربه کرده‌اند داستان متفاوتی دارد که ملیحه مشکل گشا در آثارش روایت کرده است.
به گزارش تابناک به نقل از ایسنا، نمایشگاه نقاشی "ساق دوش " این روزها در گالری "اکنون" برپاست و آثار ملیحه مشکل‌گشا را به نمایش گذاشته است. این نمایشگاه تشکیل شده از 13 تابلو در تکنیک اکرلیک و رنگ روغن روی بوم و یک ویدیو آرت است که با زاویه‌ای تراژیک به سراغ عروس‌ها و مراسم عروسی رفته است.
مشکل‌گشا سعی کرده از روپوش و لعاب قشنگ عروسی پرده بردارد و با زاویه دیگری به مراسم عروسی و آینده عروس‌ها نگاه کند. با گذشت زمان در نمایشگاه، این خطر احساس می‌شود که هر لحظه رنگ‌ها از تابلوها به پایین سٌر بخورند و گردابی زیر پای هر شخص به وجود آورند.
ملیحه مشکل‌گشا با اشاره به تکنیک‌های انتخاب شده در نقاشی‌ها، می‌گوید: در آثار ارایه شده، به دنبال نوعی فضای بغض آلود بودم که بیشتر فضایی روحی را می‌طلبید و باید مقداری از جسمی خلق کردن کاراکترها فاصله می‌گرفتم و این امر به جز ترکیب تکنیک‌های رنگ روغن و اکرلیک میسر نبود.
وی می‌افزاید: در جاهایی که به صورت مجزا نیز کار شده، سعی کرده‌ام با فضاسازی و همچنین در کاراکترها فضای بغض را به وجود آورم.
این هنرمند ادامه داد: عروس‌ها برای من هر کدام داستان مختلفی از زندگی را روایت می‌کردند و این را در هر یک از آثارم به شکلی نشان دادم. به عنوان نمونه سایه ساق دوش ها بر روی پیکره بی‌جان عروس یا در بعضی تابلوها با آوردن المان‌هایی به سرانجام شخص عروس پرداخته‌ام.
مشکل‌گشا افزود: وجود المان‌ها را یا در اندام "عروس " تعبیه می‌کردم و یا به صورت ایجاد فضای قاب شکل و یا فضای مشکی در پشت شخصیت‌ها سعی کردم، عروس را در فضاها و زاویه‌های دیگری قرار دهم.
منجوق‌ها و پولک‌هایی که غنابخش نقاشی‌اند...
یکی از دلایل پسرفت و عقب ماندگی نقاشی شاید این باشد که همه چیز را در بوم نقاشی جستجو می‌کند. در طول تاریخ، نقاشان با اصرار بر ترکیب رنگ‌ها و تکنیک‌های مختلف در نقاشی می‌کوشیدند تا با بهره‌گیری از انتزاع یا واقع‌نمایی دست به خلق بزنند . با گذر تاریخ و اشباع شدن بوم‌ها از رنگ‌های گوناگون کم کم نقاشی شروع به در جا زدن کرد و همین موجب شد تا جا برای هنرهایی همچون گرافیک باز شود.
اما انگار که مشکل‌گشا از این خطر آگاهی پیدا کرده و رندی تمام سعی داشته تا با آوردن پولک دوزی و منجوق دوزی راه تکرار و در جا زدن در تابلوهایش را ببندد. این امر موجب افزودن غنا و استحکام بیشتر به تابلوهایش نیز شده است.
این هنرمند در توضیح وجود پولک دوزی و منجوق دوزی به صورت برجسته در تابلوها گفت: اساس وجود پولک و منجوق دوزی بر این بود که نشان دهم این المان‌ها فریبنده و ظاهری هستند، اما اینکه به صورت برجسته کار شدند ناپایدار بودن آن را می‌خواستم برسانم.
وی افزود: می‌خواستم هنر نازلی همچون منجوق دوزی از نظر اذهان عمومی را به هنری فاخر مثل نقاشی وصل کنم و در کنار هم ارایه دهم، چراکه باید این وجه استعماری هنرها نسبت به یکدیگر را در عصر حاضر شکاند.
ویدیو آرت؛ فضا را می‌شکند
در دنیای معاصر آدمی و نیاز آدمی با یک و یا دو هنر ارضا نمی‌شود. از طرفی هر هنرمند هر چقدر هم که نگاه تازه‌ای به موضوعی داشته باشد، این خطر را احساس می‌کند که در خلق آثار نباید به تکرار بیفتد. مشکل‌گشا راه حل خود را ارایه داده و در نمایشگاهش سعی کرده که در کنار نقاشی‌ها ویدیو آرت ارائه نماید تا با شکاندن فضای ساکن تابلوهای نقاشی‌اش و بهره‌گیری از مواهب ویدیو آرت که همان ماژول‌های حرکتی آن است به زوایای دیگری از سوژه اشاره کند.
ملیحه مشکل‌گشا در توضیح وجود ویدیو آرت در این نمایشگاه می‌گوید: خواستم در قالب و مدیومی جدید به سوژه " عروس " بپردازم که باعث هم‌افزایی شود، به همین دلیل است که در فضای ویدیو آرت مثل تابلوها تم آبی سرمه‌ای قالب است.
وی می‌افزاید: ویدیو آرت ارایه شده در اینجا از نگاه عروسی است که مراسم عروسی را می‌بیند، مراسمی که در چشم عروس" بنا به دلایلی تار و مبهم است؛ صدا هم در اینجا هم‌افزایی بغض و ناراحتی است . ."
نمایشگاه "ساق دوش" تا 10 اردیبهشت ماه از ساعت 16 الی 20 در گالری اکنون برپاست.