در بین اخبار بد، بیایید یک خبر خوب هم بشنویم. خوشبختانه یکی از مشکلات اصلی کشور حل شد. چند روز قبل، اتاق فکر یکی از دانشگاه‌های ساری توانست با جلسات مستمر و بهره‌گیری از توان علمی نخبگان، با حذف کراوات از مجسمه دکتر شریعتی، توان علمی کشور را ده، بیست برابر کند. اما این پایان کار نیست.
شهاب پاک‌نگر
وقتی می‌شود با همین درایت و هوشمندی، معضلات کشور را حل کرد، ما چرا نکنیم؟! در ادامه به چند مثال توجه کنید:
الف) مدت های زیادی بود که مسأله ورود بانوان به ورزشگاه‌ها مطرح می‌شد و هر بار مسئولان اشاره می‌کردند که زیرساخت لازم فراهم نیست. اما ما آدم‌های ساده دل فکر می‌کردیم منظور از زیرساخت صندلی و سرویس بهداشتی است، غافل از اینکه مشکل زیرساختی اصلی خود بازیکنانند. اگر بخواهیم دقیق‌تر آدرس بدهیم ایراد اصلی کشکک زانوی بازیکنان است. در وضعیت فعلی که پرسپولیس هم برای اولین بار به فینال لیگ قهرمانان آسیا صعود کرده، الان بهترین زمان است که زیرساخت لازم فراهم شود. اگر بتوانیم در این بازه یکی دو هفته‌ای، سریعاً کشکک زانوی بازیکنان را با یک عمل جراحی حذف کنیم، بانوان ما براحتی می‌توانند در ورزشگاه ها حاضر شوند. در بلند مدت هم فقط برای بازیکنانی کارت بازی صادر کنیم که این عضو غیر زیرساختی «کشکک» را نداشته باشند.
ب) همیشه بحث فیزیک افراد نیست، اصلاً ما نباید آنقدر در بند شکل و قیافه و عدد و رقم باشیم. الان در شرایطی هستیم که به‌خاطر قانون منع به‌کارگیری بازنشستگان، کلی از مدیران کشورمان را داریم از دست می‌دهیم. در حالی که از قدیم گفته‌اند «مدیر باید دلش جوون باشه». حالا سن که فقط یک عدد است، به نظر ما بهتر است هرچه سریعتر سال تولد را از شناسنامه مدیران توانمند کشورمان حذف کنیم، تا یک وقت شوق خدمت در آنها کور نشود و مجبور نشوند صبح تا شب و شب تا صبح بروند سراغ لابی‌گری.
ج) همان‌طور که می‌دانید صدا و سیما مدتی است که با شعار «اصلاحات می‌کردیم وقتی اصلاحات مد نبود» دست به اصلاحات اساسی زده است. این سازمان خیلی هم اهل سوسول بازی نیست و جای کراوات یکدفعه برنامه و مجری و هرچیزی که هست را با هم حذف می‌کند. حالا پیشنهاد ما این است که اصلاحات را یک لایه هم جلوتر ببرند، اصلاً بیایند یک مدت کل شبکه‌ها را حذف و دوباره برفک پخش کنند. از نظر ما با این روش احتمال اینکه مخاطبان رسانه ملی بیشتر شود، خیلی زیاد است.